.. – de clou komt aan het eind , indien het te lang mocht duren –
Het kost altijd veel hoofdpijn om een concept te begrijpen ,
daarna veel stotteren om het zo duidelijk mogelijk te omschrijven :
stelt U zich een figurant voor , staand in een labaratorium ,
waar foto’s van zijn hele lichaam worden gemaakt ,
waarna een machine een robot bouwt met dezelfde kenmerken .
In de andere Werkelijkheid van hun dualistische dimensie
gebeurde ditzelfde principe – maar dan precies andersom :
na de installatie van hun serie constructen , ten noorden van eden ,
werd ons huidige lichaam gebouwd analoog áan die serie constructen .
Dat zou betekenen ,
dat dit lichaam van ons ‘de kleine versie’ is van hun serie constructen ,
erger , dat dit lichaam die serie constructen vóort laat bestaan :
zolang de adam-ziel gevangen zit in dit lichaam , gemaakt door hen .
Ze moet er dus Uit – tijdens dit leven – dat is de enigste optie .
Niet dat zij dit zélf zou kunnen – begrijp deze lastige materie niet verkeerd –
maar wij zijn er zeker van dat ze er wel de vóorwaarden voor moet scheppen .
Het voorbeeld is van jaren terug kan dat ondersteunen –
toen de ziel (héel kort) terechtkwam in een lichaam , door God gemaakt ,
en de ziel naar haar oude fysieke lichaam 50cm beneden haar keek ,
waar met grote letters overheen stond geschreven ‘onbruikbaar’ .
Na het verslag van Pittman ,
net zoals hij de ervaring in het ziekenhuis beschreef , zo ook bovenstaande :
de ziel kan er blijkbaar wel uit tijdens dit leven (ook zonder lichamelijk letsel) ,
maar dit moet blijkbaar verbonden worden aan het begrijpen van constructen ,
en Zacharia 6 lijkt dat nadrukkelijk te bevestigen.
Omdat (en zolang) onze ziel in het fysieke hart van dit lichaam opgesloten is ,
is de huidige realiteit van deze werkelijkheid de enige die wij zien en begrijpen ,
en deze hele situatie houdt hún serie constructen in stand .
Het probleem is ,
dat onze ziel opgesloten zit “in een kant náast de middellijn van het lichaam” ;
vergelijk hoe Pittman beschreef “hoe hij aan een zijkant van de Poort stond” .
Dit lichaam als rouwgewaad gemaakt door Adam is ontwórpen als gevangenis ,
de ziel gevangen houdend in het fysieke hart , bezijden ‘de poort’ .
Het kwartje viel .
Wij hebben ons altijd afgevraagd wat demonen met ‘de adem’ te maken hebben ;
maar nu, na verschillende hoofdstukken over ‘de nostril’ (dimensioneel-centrum) ,
gerelateerd aan woede als aan ‘briesen’ (-aph) , dus bijna direct aan ‘adem’ ,
moeten we concluderen dat deze thema’s gelinkt zijn .
Het geschetste beeld ,
is dat ‘de positionering van onze ziel in dit hart, naast de middellijn’ overeenkomt
met de huidige situatie in het tussengebied : de nostril is óok ‘naast de middellijn’ !
Daar ging het hele verhaal van de verplaatste eph-ah over (wortel: -aph) ,
gevolgd door het scheppen van de correcte verticale Vector in Zacharia 6 .
In beide gevallen
houdt de (bewust) verkeerde positionering de eden-dimensie op de achtergrond ,
(vergelijk het fysieke lichaam dat een halve meter lager op het bed lag) ,
terwijl beide de ziel en eden weer op de dimensionele-vóorgrond moeten komen ;
vergelijk ook de ‘dimensiemuren’ waar Pittman over spreekt .
Wat betreft dit huidige lichaam ,
zou het centrum , goed gepositioneerd, “in het midden van de borst” moeten zijn ,
of, gebruikmakend van het voorbeeld van een vrouw , “tussen de borsten”.
Zacharia 6 beschrijft “het centrum tussen (en boven) de beide bergen” –
dit centrum als de nu bevrijdde nostril (-aph) , direct gerelateerd aan ‘windstreken’
(maar letterlijk ‘adem’, -ruach) , en vlak daarop “de middellijn rechtzettend” !
De link met dit lichaam is niet moeilijk te leggen, wanneer borsten ‘bergen’ zijn ;
en bovendien legt het twéede gedeelte van Zach.6 meteen de link met de 144 !
[Hosea 2 gaat over ‘uw moeder’, bedoeld is hun serie constructen ,
en gebruikt de uitdrukking “haar overspeligheid van tussen haar borsten” ;
dat moet dan maar de volgende vertaling zijn – gezien dit belangrijke thema]
Dit betekent dat we weer een aantal begrippen kunnen gaan plaatsen –
zoals “de afbeelding van jaloersheid , zittend in hun poort in het noorden” ,
waar de gebruikte wortel ‘Cain’ is :
als een type lichaam letterlijk hun serie constructen representerend ;
en ook het offer verschillende keren genoemd in Leviticus moet daar bij horen –
“de (dieren-) borst [sic] omhooghoudend , onder een lichte zwaai-beweging”
waar het zwaaien moet betekenen dat het “van de middellijn af is” ,
anders dan het “de dij omhooghoudend” (KHEPESH) , het tweede soort offer ;
wat volgt hier uit ?
…. dat niet alleen “het proberen te begrijpen van de constructen” belangrijk is ,
maar ook het gebod ‘verlaat alles – en volg Mij’ met bovenstaande te maken heeft ;
in de zin dat alles waar de ziel aan hecht , haar gevangen zal houden in dit hart ,
en dat alleen wanneer ze werkelijk Niets meer heeft , voor die poort kán staan.
En dat is heel erg pijnlijk , om Niets te hebben .
Want het is gewoon niet waar dat zij, in die positie, automatisch God zou merken :
Hij kan afschuwelijk afwezig zijn , ergo , is dat meestal ook –
en het is zo verleidelijk voor de ziel om weer in dat hart terug te kruipen ,
zich omringend met de ‘vertrouwde’ verlangens bestaand in deze werkelijkheid .
Ook ‘het staan op standpunten’ (vóor danwel ‘tegen’) houdt de ziel in dit hart ;
vandaar dat we de Nashville-splijtzwam zien als geregisseerd voor deze dagen .
…onze enigste hoop is de juiste interpretatie ,
gekoppeld aan de laatste zin van Zacharia 6