…. alle aspecten tot nu toe wegend , moet ons antwoord helaas bevestigend luiden .
Henoch schrijft over ‘Peêmude’ , de leider van de zeven gevallen aartsengelen en
geïdentificeerd met de Egyptische Thoth – de scriba – dat “hij de taal en het schrift
beheert ; maar de (Adam-) ziel was niet bedoeld om te communiceren via het schrift” .
Wat hij bedoelt is wel duidelijk : het geschreven woord is slechts een medium , als een
doorgeefluik – en wie dit doorgeefluik beheert , heerst ook over de zielen welke hun
voedsel krijgen via dit luik .

We (hR) omschrijven Hekserij als “iemand in een andere staat van bewustzijn brengen” ,
en dat kan door woorden te verdraaien , weg te laten , of in een andere volgorde te zetten
zodat onderwerp en handeling verward worden ; en al deze drie vormen zijn we (hR)
tegengekomen in de tot nu toe bestaande vertalingen van de Profeten .

Natuurlijk zijn de meeste hoofdlijnen recht overeind gebleven –
de kruisiging en opstanding ; de eerste twee mensen van Eden als Adam en Eva , enzovoort ;
en God zal ook niet toelaten dat onderwerpen als kruisiging en opstanding ondergesneeuwd
zullen raken . Het probleem zit echter zoals gewoonlijk in de staart : de Boze kan niet
verhinderen dat door deze hoofdlijnen zielen gered worden – maar hij kan er wél voor
zorgen dat de cyclus van deze wereld blijft bestaan door de uitgang te verdoezelen .
En dat is precies wat er is gebeurd !

Het is een levens-gevaarlijke bezigheid om de woorden van God duiding te geven ;
ieder van ons weet van de vervloeking wanneer er aan het boek Openbaring wordt gesleuteld .
Deze begrijpelijke angst heeft er ook voor gezorgd dat de verschillende vertaal-versies altijd
dicht bij elkaar blijven in strekking en context , en de uiteindelijke tekst vaak hetzelfde is ;
deze houding hebben we (hR) ook gezien bij vertalers van de Rg-Veda en hiëroglyfen .

Het grootste probleem is een typisch probleem van ons westerse christenen :
wij hebben geen weet meer van onze afkomst (zie “wie zijn de 144,000?”) ; en dit gekoppeld
aan ons “moderne denken” en haar abstracte taal maakt dat wij de opzichtige fouten niet zien .
Toch is het ook onze eigen schuld :
wij hebben de vos – Ezau – op ons eigen kippenhok laten passen , door juist hém onze meest
waardevolle woorden te laten ‘vertalen’ : en hebben ons vervolgens nooit afgevraagd of hij
dat wel corréct heeft gedaan – maar in plaats daarvan hebben we zijn gepresenteerde versie
eindeloos overgeschreven .
Om met een ons bekend iemand te spreken : “dat was een beetje dom”.

Ezau daarentegen was brutaal genoeg om zaken te verdraaien , omdat hij heel goed wist
wat er op het spel stond – namelijk hijzelf – en heeft de uitgang keurig voor ons verborgen
gehouden : we zijn er immers duizend keer langsgelopen , maar hebben het niet gezien !
Dat is de Hekserij waar we op doelden .

Dapperheid betekent dat we accepteren dát dit gebeurd is , maar vooral om de context
over de andere Werkelijkheid te aanvaarden – zelfs al is nog lang niet alles duidelijk !
De dood of de gladiolen : ja natuurlijk is het onwennig en spannend voor de ziel om een
onbekende wereld binnen te stappen – hoewel God juist dan dichtbij zal zijn :
maar waarom zou een ziel wachten totdat er eerst “voldoende bewijs is verzameld dat
inderdaad de andere Werkelijkheid beschreven is” ?
We wachten al tweeduizend jaar ; en een net zoveel aantal kilometers is er geschreven
aan “theologische verhandelingen” – zijn we éen stap verder ..?

Oktober 2018 – het-Report